#Save The Year 2023#Πεταλούδα

Η πεταλούδα είναι ένα διαχρονικό και παγκόσμιο σύμβολο. Εκτός από την ψυχή, συμβολίζει την αλλαγή, την μεταμόρφωση και το όνειρο που ο καθένας κυνηγά!

Στην Ελληνική μυθολογία η πεταλούδα συνδέθηκε με την αγάπη του θεού Έρωτα με μια θνητή πριγκίπισσα. Η Ψυχή ήταν κόρη του βασιλιά της Σικελίας και μάλιστα τόσο όμορφή που όλος ο κόσμος τη θαύμαζε. Αυτό ενοχλούσε τη Θεά Αφροδίτη που έστειλε τον γιο της, τον φτερωτό Έρωτα, να δηλητηριάσει τα μυαλά των αντρών, ώστε η πανέμορφη πριγκίπισσα να μη βρει ταίρι. Ο Έρωτας όμως μαγεύτηκε από την Ψυχή και έσμιξε μαζί της σ’ ένα παλάτι που έφτιαξε για αυτή μακριά από την οικογένειά της, χωρίς να της αποκαλύψει ποιος είναι. Η αφελής νέα, επηρεασμένη από τη ζηλόφθονη συμπεριφορά των αδερφών της, προσπάθησε να τον ανακαλύψει και όταν τον κατάλαβε, τον τραυμάτισε κατά λάθος με το αίμα της, ο Έρωτας θύμωσε και έφυγε. Η Ψυχή περιπλανήθηκε σε διάφορες πολιτείες ψάχνοντάς τον, ζητώντας βοήθεια ακόμα και απ’ τους θεούς. Όταν η Αφροδίτη έμαθε την αλήθεια, φυλάκισε τον γιο της επειδή την παράκουσε και κράτησε την Ψυχή αιχμάλωτη. Προκειμένου να απαλλαγεί από αυτή, της έβαζε δοκιμασίες, πιστεύοντας κάθε φορά ότι θα αποτύχει και θα χάσει τη ζωή της. Η αγάπη όμως της Ψυχής και του Έρωτα ήταν τόσο δυνατή που και οι δύο κατάφεραν να σπάσουν τα δεσμά τους και να ενωθούν με τα ιερά δεσμά του γάμου ενώπιον του Δία, ο οποίος έκανε την Ψυχή θεά, δωρίζοντας της φτερά σαν της πεταλούδας για να πετάει όπως ο αγαπημένος της. Από τη σμίξη των δύο γεννήθηκε ένα μωρό που ονομάστηκε Ηδονή.

Οι μύθοι και οι ταυτίσεις με την πεταλούδα προέκυψαν κατά πάσα πιθανότητα από τη φυσική διαδικασία της μεταμόρφωσης που περνάει απ’ όταν είναι νεογέννητη μέχρι να ενηλικιωθεί. Το αβγό σπάει στο φύλλο και βγαίνει η κάμπια, η οποία στη συνέχεια αυτοφυλακίζεται στο κουκούλι που φτιάχνει η ίδια και γίνεται χρυσαλλίδα και στο τέλος σπάει τα δεσμά της και μεταμορφώνεται στο πολύχρωμο και εντυπωσιακό έντομο που ξέρουμε. Ο κύκλος της Πεταλούδας και η μεταμόρφωσή της μας διδάσκει την αέναη εναλλαγή μέσα στον φθαρτό κόσμο, όπου ό,τι πεθαίνει μεταλλάσσεται σε μία νέα μορφή. Η διδασκαλία είναι να αποδεχτούμε κάθε αλλαγή στη ζωή μας, να λειτουργήσουμε μέσα από την αποδοχή και την κατανόηση. Διατηρώντας την πίστη, την εγκαρτέρηση, στωικά, μοχθούμε για την αλλαγή και την θεωρούμε φυσική και αναμενόμενη. Είναι μέρος της εξέλιξής μας.